R.i.p. ome Ton..

Na bijna 2 weken eindelijk weer een berichtje van ons... Sorry! Maar het zijn rare weken geweest. Het begon vorige week dinsdagavond toen onze vader ons belde dat hij vervelend nieuws had. We schrokken niet direct, maar toen vertelde hij dat ome Ton overleden was… En dan zit je daar in je kamer..ver weg..in Afrika..Op zo’n moment realiseer je pas echt dat je ver van huis bent, want het voelde zo onwerkelijk! We konden ons niet voorstellen dat ome Ton echt overleden was. Pff je kan dus begrijpen dat ons hoofd eigenlijk niet in Ghana was, maar in Nederland. We wilden zo graag bij ons nichten en de rest van de familie zijn en gewoon afscheid nemen van hem. In gedachten hebben we dat ook wel gedaan, maar toch..
En die vrijdag zouden onze ouders naar Ghana komen! Maar omdat ze graag bij de begrafenis wilde zijn hebben ze geregeld dat ze een week later konden komen. Heel fijn! Want nu konden ze thuis onze nichten enz. steunen en dan hierheen komen…

En dan afgelopen weekend..
Zaterdag had Carla haar haar laten vlechten (6 uur duurde het!!) en toen we naar huis gingen merkte ze dat ze veel grote muggenbulten op haar armen had. Op zich niet onlogisch als je net de hele dag in de tuin hebt gezeten, maar normaal gesproken hoeven de muggen haar niet :) De volgende dag zat ze opeens helemaal onder de bulten en waren haar handen/armen opgezwollen. Eerst dachten we echt nog aan muggen, maar meerdere Ghanezen zeiden ons dat het echt geen muggen waren, maar eerder wormen ofz (ieuw!). Omdat het alleen maar erger werd zijn we ‘s-middags samen met een Ghanees naar het ziekenhuis gegaan (huisartsen kennen ze hier niet). De dokter wist ook niet wat er aan de hand was, maar hij dacht aan een allergische reactie en om alle zwellingen tegen te gaan ging hij een infuus aanbrengen in de opgezwollen hand. En toen voelde ze zich opeens helemaal niet goed en riep om Sab en viel toen flauw, terwijl ze nog nooit eerder is flauwgevallen. Sab was in paniek maar mocht er niet meer bij van de dokter. Het was echt super schrikken, maar nadat de dokter op haar maag had gebeukt (nooit geleerd bij bedrijfshulpverlening :)) kwam ze gelukkig bij!

De rest van het weekend en maandag heeft Carla op bed geleden om weer een beetje de oude te worden! De bulten waren inmiddels ook merendeel weggetrokken.. Maandag nog naar de dokter terug geweest, maar die kon niet vertellen wat het was geweest.. Wel heel veel pillen gehad, waarschijnlijk zodat er vast wel iets bij zat dat helpt ;)

Sab is maandag met de andere vrijwilligers naar het centrum van Kumasi geweest om daar spullen (zoals keukengerei, beddengoed etc) voor het nieuwe weeshuis in Kokobeng te kopen! (Wat a.s maandag open gaat!) Pff wat gaat daar een tijd inzitten, we zijn ongeveer de hele dag om pad geweest in de grootste markt van West-Afrika.. (te vergelijken met de Ikea op zondag, maar dan 100x drukker en 1000x groter :) Maar de eerst spulletjes zijn binnen!
Maandagavond hebben we afscheid genomen van het verblijf bij de priesters. Erg jammer dat we daar alweer weggingen, hadden er graag wat langer willen blijven, want ze waren allemaal zo gastvrij en gezellig daar… Mja het volgende day care/weeshuis staat op ons te wachten: KOKOBENG!
Dinsdagochtend zijn we daar voor het eerst met 2 andere vrijwilligers Lotte en Ide naar het nieuwe weeshuis gereden. Naja je kan nog niet echt over een weeshuis spreken, want dat is nog een bouwval :) De Day care is wel grotendeels af! Maar er is nog geen elektriciteit (lees: mobiel kan je dus niet opladen en al helemaal geen internet) en de eerste nacht dat we daar bleven ook nog geen water (lees: plassen enz. in de boesboes waar slangen zitten)!
Maar het was wel grappig om met 4 blanken in de middle of nowhere in een groot gebouw te slapen :) En ook nog 4 meiden en dat is niet heel handig als je een grote, vieze spin en een sprinkhaan in de kamer wil kwijtraken haha met andere woorden: doden :) Uiteindelijk is het wel gelukt met veel gif, gegil en een schoen :)
Vanaf dat we in Kokobeng zijn aangekomen hebben we veel gedaan, zoals de vloeren schuren, lakken, schoonmaken, etc. Maandag komen de eerste kinderen al! We zijn zo benieuwd hoe dat gaat lopen! Er zijn in totaal al rond de 50 kinderen aangemeld voor de day care, dus dat is goed!

We schrijven dit bericht trouwens vanuit het African Royal Beach Hotel in Accra waar we samen met onze ouders verblijven. Want afgelopen vrijdag zijn onze ouders aangekomen in Ghana!! Echt zo leuk om eindelijk te kunnen laten zien hoe het hier is en wat we allemaal meemaken! Het was de bedoeling dat we onze ouders pas over een week zouden zien, omdat ze de eerste week in en rondom Accra een tour hadden (en dat is 5 a 6 uur van Kumasi/Kokobeng) Maar wat ze niet wisten is dat wij vrijdag op de bus zijn gestapt naar Accra om ze daar te verrassen!!:) Vrijdagochtend vertrokken we om 11 uur met de bus en kwamen uiteindelijk rond 8 uur ‘s-avonds in hun hotel in Accra aan!! En toen was het wachten tot we ze aankwamen bij het hotel. We hebben wel een uur achter de bosjes gezeten en bij elke auto die voor bij kwam sneaky om het hoekje gekeken :) Rond half 12 kwam eindelijk de taxi waar ze inzaten! Versuft door de lange reis stapte ze uit de auto en toen kwamen wij aanrennen.. SURPRISSSE!! :)

Er was nog plek in hotel voor ons, dus het weekend hebben we gezellig met ze vieren doorgebracht! Wow wat was dat ineens luxe zeg voor ons.. Lekker warm water en Europees eten zijn dan ineens heel bijzonder:) Zaterdag hebben we relaxed bij het zwembad gelegen en zondag hebben we met ze alle een Accra-tour gedaan! Het weekend is wel heel snel voorbij gegaan.. Maandagochtend gaan we weer met de bus terug naar Kokobeng en gaan onze ouders verder met hun tour. Aan het eind van de week komen ze in Kumasi aan, dus dan kunnen wij ze een rondleiding geven door Kumasi en kunnen ze zien wat wij de afgelopen maand allemaal hebben gedaan!

Tot snel!!
Liefs en kus Sab en Car